İnsanlar da balıq konservləri kimidir
Onların üzərlərində qırıq-qırıq xətlərlə
Tarixi rəqəmlər yazılır:
“Son unudulma tarixi”
İnsanların da gün gəlir vaxtları keçir
Balıq konservləri kimi onlar da bir gün
Acı bir dad verərək zibil qutusuna atılır

Və sadəcə unudulurlar.
Alınlarında yazılan son unudulma tarixlərini
Yaşaya-yaşaya yaşayır insanlar
Rəqəmlərin zamanı gələndə
Yuli Sezarın yuxularına girən qız kimi
Makedoniyalı İsgəndərin gizlin sevgilisi kimi
Dostoyevskinin anası kimi

Unudulur insanlar.
Və ən əzabvericisi odur ki,
Səni yalnız xatırlayanlar unuda bilər
Yalnız xatırlayanlar unuda bilər.
Yalnız xatırlayanlar…